Tarentum of Taranto, eene versterkte zeestad en arrondissementshoofdplaats der Italiaansche provincie Lecce, op een eiland tusschen de Golf van Tarentum en de landwaarts inspringende Mare Piccolo gelegen, is door eene brug met zes bogen en eene oude Byzantijnsche waterleiding met het vasteland verbonden. Men heeft er een station van den spoorweg van Bari naar Reggio di Calabria. In de Golf strekken ten noorden en zuiden twee voorgebergten zich uit, San Vito en San Collichio, die de grenzen van de buitenhaven vormen, en tusschen deze liggen de beide lage eilanden San Piëtro en San Paolo, welke tot beveiliging der buitenhaven door een dam verbonden zijn. De stad is verdeeld in drie wijken, van welke de aan de kaai gelegene met de Via Vittorio Emmanuele de voornaamste is.
Tot de merkwaardige gebouwen behooren er: de hoofdkerk van San Cataldo, de kerk van San Domenico, het oude kasteel met 5 groote torens, eene citadél van het jaar 1404 enz. Van de aloude stad zijn slechts weinige overblijfselen bewaard. Tarentum is de zetel van een aartsbisschop, van een onderprefect, van een paar regtbanken en van onderscheidene consulaten. Men vindt er een lycéum, een gymnasium en omstreeks 29000 zielen, die zich met den wijn- en ooftbouw, de bijenteelt, visscherij en handel bezig houden. In 1875 maakten 816 schepen er gebruik van de haven. Deze stad, het Tarentum of Taras der Ouden, werd in 708 vóór Chr. door Spartaansche Partheniërs onder aanvoering van den Heraclide Phalanthus gesticht en was door hare beveiligde ligging en hare voortreffelijke haven eene der magtigste Grieksche koloniën in Beneden-Italië. In 272 werd zij door de Romeinen veroverd, nadat Pyrrhus, die ten haren behoeve oorlog had gevoerd tegen de Romeinen, haar verlaten had (275). In den tweeden Punischen Oorlog maakte Hannibal zich van haar meester (211), doch de Romeinen bleven in het bezit van den burgt en kregen vandaar de stad weder in handen.
Deze werd toen geplunderd en gedeeltelijk verwoest, terwijl 30000 harer inwoners als slaven werden verkocht. In 123 werd zij met Romeinsche burgers bevolkt, waarna zij wederom begon te bloeijen. Men zegt, dat het aartsbisdom aldaar gesticht is in 378. In de middeneeuwen bevond zich de stad eerst onder de heerschappij der Byzantijnsche Keizers, werd vervolgens door de Saracenen ingenomen en verviel eindelijk aan het koningrijk der beide Siciliën, en in 1861 met dit laatste aan het koningrijk Italië. Zij is de geboorteplaats van den componist Paësiello. De Fransche generaal Macdonald werd door Napoleon I tot hertog van Tarentum benoemd.
Targoem, een Hebreeuwsch woord, dat targoemim tot meervoud heeft, is de naam der Chaldeeuwsche vertalingen en uitbreidingen van het Oude Testament, onder welke wij inzonderheid die van Onkelos en van JonathanbenUsiël vermelden. Een voortreffelijk woordenboek tot die geschriften werd geleverd door Levy (2de druk, 1876).
