Széchényi (Stéphanus, graaf van), een Hongaarsch staatsman, geboren te Weenen den 21sten September 1792, streed tegen de Franschen, maar nam in 1825 zijn ontslag uit de militaire dienst, om zich aan de bevordering der stoffelijke en zedelijke belangen des volks te wijden. Vooral maakte hij zich verdienstelijk door mede te werken tot stichting der Hongaarsche Académie, waarvoor hij 60000 Oostennjksche gulden afzonderde, door zijne bemoeiingen in 1832 tot oprigting van een Hongaarschen schouwburg en van een conservatorium voor muziek en tot het bouwen van eene vaste brug over de Donau tusschen Pesth en Ofen, alsmede in 1834 door zijn opperbestuur van de verbetering van laatstgenoemde rivier bij de ijzeren poort en van de bedding der Theisz. Na de revolutie van 1848 werd hij minister van Openbare Werken, doch zag zich als aristocraat eerlang door de democratische partij op den achtergrond geschoven.
Verdriet over de afscheiding van Oostenrijk in October 1848 maakte hem krankzinnig, zoodat men hem naar een gesticht te Döbling bragt, waar hij den 9den April 1860 door een pistoolschot een einde maakte aan zijn leven. Van zijne geschriften vermelden wij: „Hitel (over het crediet, 1830)”, — „Vilag (over dwalingen en vooroordeelen, 1832)”, — en „Blick auf den Rückblick (namelijk op de brochure: „Rückblick” van den minister Back, 1860)”.
