Swieten (Gerard van), een verdienstelijk Nederlandsch geneeskundige, geboren te Leiden in 1700, bezocht op 16-jarigen leeftijd de hoogeschool te Leuven, keerde twee jaar daarna naar Leiden terug en behoorde er tot de bekwaamste leerlingen van Boerhaave. Na zijne promotie werd hij geneesheer en tevens privaatdocent te Leiden, wees een beroep naar Londen van de hand, en zag zich kort daarna benoemd tot eerste-lijfarts van keizerin Maria Theresia en directeur van de geneeskundige dienst in Oostenrijk te Weenen. Hij zorgde er voor de verbetering van het geneeskundig onderwijs en hield zelf voorlezingen over de „Institutiones” van Boerhaave. Daardoor oefende hij een zegenrijken invloed op de geneeskundige school te Weenen, en overleed aldaar in 1772.
Zijn hoofdwerk, waaraan hij gedurende zijn geheele leven arbeidde, is getiteld: „Commentarii in Hennanni Boerhaavii aphorismos de cognoscendis et curandis morbis (1766—1772, 4 din)”. Voorts verschenen na zijn dood zijne „Constitutiones epidemicae et morbi potissimum Lugduni Batavorum observati”. Eene straat te Weenen in de nabijheid van het Algemeen Ziekenhuis is naar zijn naam genoemd; ook is hem eene plaats ingeruimd onder de beroemde mannen, die het monument ter eere van Maria Theresia zullen versieren. Zijn laatste afstammeling, de gepensioneerde overste baron van Swieten, is in 1879 te Weenen overleden.
