Stobbe

betekenis & definitie

Stobbe (Johann Ernst Otto), een uitstekend Germanist, geboren den 28sten Junij 1835 te Königsberg, studeerde eerst in de letteren en in de geschiedenis en daarna in de regten, en promoveerde in 1853 op eene dissertatie: „De lege Romana Utinensi”, waarop hij zijne taalstudie te Leipzig en te Göttingen voortzette. Nadat hij zich in 1855 te Königsberg als privaatdocent gevestigd had, werd hij in 1856 aldaar eerst tot buitengewoon en toen tot gewoon hoogleeraar benoemd, vertrok in die betrekking in 1859 naar Breslau en in 1872 naar Leipzig en schreef: „Zur Geschichte des deutschen Vertragerechts (1855)”, — „Geschichte der deutschen Rechtsquellen (1860— 1864 , 2 dln)”, — „Beitrage zur Geschichte des deutschen Rechts (1865)”, — „Die Juden in Deutschland während des Mittelalters (1866)”, — „Hermann Conring, der Begründer der deutschen Rechtsgeschichte (1870)”, — en „Handbuch des deutschen Privatrechts (1871—1876, dln 1 en 2). Ook behoort hij tot de redactie van het „Zeitschrift für Deutsches Recht”.