Sorben of Sorbenwenden is de naam van een Slawisch volk, dat in de 6de eeuw na Chr. het gebied tusschen de Saale en de Elbe in bezit nam en ten westen de Thüringers, ten noorden de Hevellers, ten oosten de Lioetizen en Milciënen en ten zuiden de Beijeren tot buren had. Reeds in de 7de eeuw waren zij onderworpen aan de Franken. maar werden in 631 onder hun hertog Dervan afvallig van hunne overheerschers, terwijl zij de zijde kozen van Samo van Bohemen. Vruchteloos deed Karel de Groote in 782 een leger tegen hen te velde te trekken, — eerst aan Hendrik I gelukte het in 928, hen tot volkomene onderwerping te brengen.
Op hun grondgebied ontstonden de marken Zeitz en Merseburg, terwijl het noordelijk gedeelte van Sorbenland bij de mark Lausitz gevoegd werd. Onder Otto I begon er het Christendom wortel te schieten, vooral nadat er in 968 de bisdommen Merseburg en Zeitz waren gesticht. Intusschen smolten de Sorben zamen met derwaarts getrokken Duitschers, doch begaven zich gedeeltelijk naar de hedendaagsche beide Lausitzen, waar zij nog altijd de landelijke bevolking vormen. De voornaamste voortbrengselen van hunne letterkunde zijn aangewezen in de „Jahrbücher für Slawische Literatur (1843—1848)”, uitgegeven door Jordan.
