De sluijer is een kleedingstuk der vrouwen, gewoonlijk van gaas of van een ander dun weefsel, en dienende om het gelaat te bedekken, terwijl de gesluierde er zonder moeite doorheen ziet.
Vooral in het Oosten is het van ouds de gewoonte, dat de vrouwen zich niet anders dan gesluijerd in het openbaar vertoonen. In Europa is de sluijer meer een gedeelte van het toilet, ofschoon hij ook wel aan den hoed bevestigd wordt, om de draagster tegen zonneschijn, stof of koude te beschutten. Voorts dragen de nonnen veelal een sluijer, en de uitdrukking: „den sluijer aannemen” heeft de beteekenis van „in een klooster gaan en non worden”.
