(Simon Frederik) Groen een Nederlandsch letterkundige, geboren te Maastricht den 20sten Januarij 1817, studeerde te Utrecht in de letteren en begaf zich na het afleggen van zjjn candidaats-examen naar Parijs, waar hij aanvankelijk privaat-lessen gaf, vervolgens op een pensionnaat te St. Germain geplaatst werd, en daarna bij aanzienlijke familiën als huisonderwijzer werkzaam was, terwijl hij zijn vrijen tijd wijdde aan de drukpers van Didot en Hachette.
In 1847 zag hjj zich benoemd tot docent in de Fransche taal- en letterkunde aan het gymnasium te Leiden, deed in de zomervacantie uitstapjes naar het buitenland, gaf in 1854 en later les aan den prins van Oranje, werd benoemd tot officier der orde van de Eikenkroon, begaf zich in den aanvang van 1853 onder zeer voordeelige voorwaarden met eene aanzienlijke familie naar Indië, kwam na verloop van 2 jaar in het Vaderland terug en volbragt een togt door een groot gedeelte van Europa, ging toen weder naar Java, en zag zich eindelijk in het voorjaar van 1869 door ongesteldheid genoopt, om zich weder naar Nederland te begeven. Niet ver van St. Helena blies hij den Iaatsten adem uit.
Groen was lid van de Maatschappij van Nederlandsche Letterkunde te Leiden en bekleedde geruimen tijd de betrekking van secretaris van dat genootschap. Te Batavia was hij redacteur van het „Maandblad voor Opvoeding en Onderwijs”, waarin hij onderscheidene opstellen heeft geleverd. Voorts vinden wij er van hem in „Het Nederlandsch Magazijn”, den „Bataviaschen Almanak”, den „Tijdstroom”, de „ Java-bode”, den „Tijdspiegel” enz.
