Siemens. Onder dezen naam vermelden wij:
Ernst Werner Siemens, een verdienstelijk natuurkundige, geboren den 13den December 1816 te Lenthe bij Hannover. Hij trad in 1834 in dienst bij de Pruissische artillerie, bezocht in 1835 de artillerie- en genieschool te Berlijn en werd in 1838 artillerie-officier. Met grooten ijver had hij zich toegelegd op de wis- en natuurkundige wetenschap, ontving in 1841 octrooi voor galvanische verzilvering en vergulding en vervaardigde een differentiaal-regulator. In 1844 werd hij geplaatst bij het constructiemagazijn te Berlijn; hij bestudeerde met ijver de electro-magnetische telegraphie en behoorde in 1847 in Pruissen tot de Commissie, benoemd tot invoering van den electrischen telegraaf. In 1848 vertrok hij naar Sleeswijk-Holstein en plaatste in de haven te Kiel de eerste onderzeesche mijnen, welke door een electrischen geleiding draad konden ontstoken worden. Als kommandant van de vesting Friedrichsort deed hij de batterijen verrijzen ter bescherming van de haven van Eckenförd, en in den winter van 1848 op 1849 legde hij op last der regéring de onderaardsche telegraafdraden van Berlijn naar Frankfort en Aken, maar nam vervolgens zijn ontslag uit de dienst en stichtte met Halske te Berlijn eene inrigting voor den aanleg van seindraden.
Die inrigting veranderde langzamerhand in eene groote fabriek, waarin belangrijke ontdekkingen werden gedaan en groote verbeteringen tot stand gebragt, vooral met betrekking tot het waarnemen van gebreken in de draden en het verhelpen daarvan. Voorts deed Siemens belangrijke onderzoekingen over het electrisch licht, vervaardigde toestellen om het voort te brengen en leverde door middel van selenium een nieuwen photometer. In zijne fabriek werden de telegraphische toestellen gemaakt voor Noord-Duitschland (1849 en 1850), alsmede voor Rusland (1853), en hij heeft thans dergelijke fabrieken in Engeland en Rusland onder het beheer van zijne broeders Wilhelm en Karl Siemens. Een vierde broeder, Walter Siemens, ontgon te Tiflis met Werner en Karl Siemens koper- en kobaltmijnen, belastte zich met den aanleg der telegraaflijn van Londen door Noord-Duitschland, Rusland, Perzië en Indië, en overleed als consul van den NoordDuitschen Bond te Tiflis den 23sten Junij 1868. Werner werd door de Académie te Berlijn tot doctor in de wijsbegeerte benoemd en ontving in 1872 het lidmaatschap van de Académie van Wetenschappen aldaar. Zijne talrijke wetenschappelijke verhandelingen en merkwaardige uitvindingen hebben hem een beroemden naam bezorgd.
Karl Wilhelm Siemens, desgelijks een verdienstelijk natuurkundige en een broeder van den voorgaande. Hij werd geboren te Lenthe den 4den April 1828, studeerde te Göttingen, werd geplaatst in de machinenfabriek van den graaf Stollberg, begaf zich in 1842 ten behoeve van zijn broeder Werner naar Londen en vestigde zich aldaar als civiel ingenieur. In 1858 kwam hij aan het hoofd van de fabriek zijns broeders te Londen en verrijkte de industrie en de wetenschap met vele belangrijke werktuigen. Hij schreef: „On a regenerative condensor (1850)”, — „On a regenerative steamengine (1856)”, — „On the conversion of heat into mechanical effect (1853)”, — „On the increase of electrical resistance in conductors with rise of temperature and its application to the measure on ordinary and fornace temperatures (1871)”, — „Eisenund Stahlindustrie in England”, — „Der Bathometer (1877)”.
