Shaw (Robert Barkley), een vermaard Engelsch reiziger, geboren in 1829 nabij Londen, vertrok in 1845 met zijne ouders naar het vaste land en toefde achtervolgens te Parijs, Sorrento, Lausanne, Heidelberg, Dresden enz. tot 1850. Drie jaar later bezocht hij het Marlborough Collége, eene militaire school, waar hij zich voor het examen van genie-officier wilde voorbereiden, doch eene zware ziekte verijdelde dit voornemen. In 1859 woonde hij de lessen bij van Trinity Collége te Cambridge en vertrok vervolgens naar Indië, om eene theeplantage van zijn vader te besturen.
Gedurende dien tijd maakte hij uit het Kangaradal in het westelijk gedeelte van het Himalayagebergte onderscheidene togten en drong in 1868 zelfs door tot Jarkand en Kasjgar. Voorts begaf hij zich in 1870 derwaarts als lid der regèrings-expeditie onder sir Douglas, Forsyth en anderen, trad daarop in 1871 in dienst der regéring onder lord Mayo, den British commissioner te Ladak in het westelijk gedeelte van Tibet, en werd in 1874 als gevolmagtigde naar het Hof van den Emir van Kasjgar gezonden, vanwaar hij in 1875 terugkeerde. hij schreef: „High Tartary (1871)’',— „A sketch of the Turki Ianguage as spoken in Eastern Turkistan (1875)”, — „A paper on the Wukhi and Sarikoli (Ghalchah) languages (1876)", — „A prince of Kashyar (1876)”, en onderscheidene opstellen in tijdschriften.
