Shakers (schudders, sidderaars) is de naam van eene spiritualistische secte in Noord-Amerika, welke zich omstreeks het jaar 1747 te Manchester van de Kwakers afscheidde, naar Noord-Amerika verhuisde en hier vooral door Anna Lee een eigenaardigen stempel verkreeg. Deze, de dochter van een hoefsmid en geboren te Manchester in 1736, was met een aan den drank verslaafden smid in het huwelijk getreden en kwam wegens het verlies van acht kinderen aan het mijmeren. In 1774 vertrok zij naar Noord-Amerika, waar zij in de nabijheid van Albany de eerste gemeente der Shakers te Watervliet stichtte. Zij belastte zich als „Moeder” in den naam van Jezus Christus met de leiding van dien broeder- en zusterkring, deed zich door zeven oudsten bijstaan, voerde gemeenschap van goederen in en hield de beide geslachten van elkander verwijderd, daar zij het huwelijk als de oorzaak der toenemende onzedelijkheid beschouwde.
De Shakers gelooven, dat Christus in de gedaante van Anna Lee ten tweeden male op aarde verschenen is, om ook aan het vrouwelijk geslacht verlossing te brengen, en zij verzaakten hun geloof niet, toen de „Moeder”, hoewel zij zich zelve onsterfelijk had verklaard, in 1784 overleed. Het middelpunt der gemeenten van Shakers vormt de in 1792 gestichte „Berg Libanon” in den Staat Massachusetts. In 1875 telden de Shakers 2500 zielen, verdeeld in 58 familiën of 18 vereenigingen, welke in zeven Staten verstrooid zijn. Een eigenaardig kenmerk is bij hen de ongehuwden staat, zoodat deze secte alleen door proselieten kan blijven bestaan. Daarenboven heerscht in hun midden eene volkomene gemeenschap van goederen, en bij hen vindt men voorzeker het éénige voorbeeld van het honderdjarig bestaan van zulk een toestand. Eigenaardig zijn voorts hunne naar dansen zweemende bewegingen bij de godsdienst; deze worden in eene soort van optogt in twee door de verschillende geslachten gevormde kringen onder handgeklap en bij het zingen van een loflied uitgevoerd.
Ook is bij hen een „doodendans” in zwang, zoo vermoeijend, dat de dansenden vaak uitgeput ter aarde vallen. De gemeente wordt door ouderlingen bestuurd, doch er gebeurt niets door bevel of dwang. De geloofsbelijdenis der Shakers is bevat in het „Testimony of Christ’s second appearance”. In vele opzigten komen zij met de Kwakers overeen; ook onderscheiden zij zich door vlijt, eerlijkheid en eenvoudigheid van levenswijs. Hunne werkplaatsen, waar vrouwen en mannen in afzonderlijke vertrekken arbeiden, zijn uitmuntend ingerigt en zij leggen zich met ijver toe op den landbouw. Onlangs is in Engeland ook weder eene gemeente van Shakers verrezen.
