Séneschal of senescalk, in het middeneeuwsch Latijn Senescalcus, afkomstig van het Latijnsche woord senes (oud) en het oud-Duitsch woord scalc (knecht), beteekent oudste knecht, en men bestempelde met dien naam in Frankrijk den staatsdienaar, die voor de tafel des Konings moest zorgen, met het opzigt over het paleis en de financiën was belast, bevel voerde over het leger en de bevoegdheid bezat, in naam des Konings regt te spreken. Het schijnt, dat deze titel dien van maire du paleis (majordomus) vervangen heeft; hij was sedert Lotharius erfelijk in het Huis der graven van Anjou, maar werd in 1191 door Philippus Augustus afgeschaft. Sedert dien tijd had men alleen nog séneschals in de provinciën, wier ambt overeenkwam met dat des Konings, die zich „grand sénéchal de France” noemde; hun geregtshof en het district, aan hunne regtspraak onderworpen, noemde men „sénéchaussée’’.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
