Sendgerigt

betekenis & definitie

Sendgerigt, afkomstig van synodus (vergadering), was in de middeneeuwen eene geestelijke vierschaar, die door den archidiaken of den door hem gevolmagtigden sendregter of sendschepen in zijn district over alle strafbare daden gespannen werd, inzonderheid over verzuim der zondagsviering, schennis der tien geboden, kerkroof, ketterij, simonie, woeker, vredeverstoring en eedbreuk. Ter vermijding van den ban moesten allen, die in het district gevestigd waren, ten regtsdage verschijnen. Eenigen, die er van uitgezonderd waren, heette men sendvrijen of sempervrijen. Het is later voor een groot deel door de inquisitie vervangen.