Scheepsbouw. Schepen, van hout en ijzer vervaardigd en op het water drijvende, moeten aan bepaalde voorwaarden voldoen. Zij dienen eene genoegzame stabiliteit te bezitten tegenover de krachten, die op hen werken, en tevens zoodanigen vorm, als de snelheid en gemakkelijkheid van beweging het meest bevordert. Die voorwaarden zijn verschillend voor een zee- en voor een rivierschip, voor een oorlog- en voor een koopvaardijschip, voor een zeil- en voor een stoomschip.
De scheepsbouw nu, die eene uitgebreide en grondige kennis vereischt, beijvert zich, voor die verschillende gevallen de meest gunstige uitkomsten te verkrijgen. De scheepsbouwmeester volbrengt zijne taak op de werf of in het dok. Op de werf legt hij op de helling de stapelblokken, bestemd om de kiel van het schip te ondersteunen. Op de kiel worden de spanten geplaatst en daaromheen de deelen gelegd, die de buitenhuid uitmaken. Daarna kan het schip van stapel loopen, betimmerd en opgetuigd worden. Tot herstelling van groote schepen maakt men doorgaans gebruik van drijvende drooge dokken. In den laatsten tijd heeft men de gedaante der schepen aanmerkelijk verbeterd en door het bezigen van ijzer en staal, in de plaats van hout, hunne duurzaamheid, trouwens ten koste van de volgzaamheid van beweging, aanmerkelijk vermeerderd.
