Saxifragaceën is de naam eener tweezaadlobbige plantenfamilie uit de orde der Saxifraginen. Zij omvat kruiden en heesters, ook boomen, met afwisselende of tegenoverstaande, soms kransgewijs geplaatste, enkelvoudige, gave of gezaagde of hand- of ringvormig verdeelde bladeren, bij de kruiden zonder, bij de heesters met afvallende steunblaadjes en met volkomene, regelmatige, tot verschillende bloeiwijzen vereenigde bloemen. De kelk bestaat uit meestal 5 vrije of min of meer zamengegroeide blaadjes, en de 5 bloembladen zijn geplaatst op een bloembed, door de kelkbuis bekleed, en wisselen af met de kelkbladen. De aldaar zich verheffende en meestal in dergelijken getale als de bloembladen voorkomende en met deze afwisselende meeldraden hebben draadvormige, vrije helmdraden en ovale, 2-hokkige en overlangs opensplijtende helmknoppen.
Het bovenstandig of half-onderstandig vruchtbeginsel bestaat gewoonlijk uit 2, zelden uit 3 of 5 vruchtbladen, die gescheidene of min of meer vereenigde hokjes vormen en van boven overgaan in gescheidene of zaâmgegroeide stampers met enkelvoudige stempels. Langs de volkomene of onvolkomene scheiwanden vindt men doorgaans talrijke anatrope zaadknoppen, en de vrucht is meestal eene in hokken verdeelde zaaddoos. De talrijke kleine zaden hebben veel vleezig kiemwit en in de as daarvan eene regte kiem. De Saxifragaceën zijn verdeeld in de groepen der Saxifrageën, Cunonieën, Hydrangeën en Escallonnieën. Eerstgenoemde groep bevat de kruidachtige soorten, hoofdzakelijk in de Europésche gebergten groeijende.
