Sarto (Andrea del) een beroemd schilder, heette waarschijnlijk Vannuchi en werd geboren te Florence in 1488. Hier kwam hij in de leer bij een goudsmid en wekte door zijne vaardigheid in het teekenen de opmerkzaamheid van den schilder en houtgraveur Gian Barile, die hem onderwijs gaf en in de gunst van Piéro di Cosimo aanbeval. Later was del Sarto eenigen tijd werkzaam bij Franciabigio. Tusschen 1509 en 1514 schilderde hij fresco-tafereelen uit het leven van Filippo Benizzi in het voorportaal der kerk Sant’ Annunziata te Florence.
Voor de broederschap dello Scalzo had hij reeds vroeger een „Doop van Christus” al fresco geschilderd, en nu vervolgde hij den cyclus van voorvallen uit het leven van Johannes de Dooper. Deze kunstgewrochten onderscheiden zich door natuurlijkheid, door een streven naar karakteristiek, door eene geestige groepéring, door een harmonisch coloriet en door correctheid van teekening. In het daarop volgende tweede tijdperk van zijn kunstenaarsleven ontdekt men eene grootere vrijheid van beweging, een breeder penseel en een warmer coloriet. Daartoe behooren: „Maria boodschap”, thans in het paleis Pitti, onderscheidene Madonnabeelden en Heilige familiën. Daarin vinden wij intusschen geenszins de ideale vroomheid en teederheid van Rafaël en Correggio, die evenwel tot zekere hoogte opgewogen worden door eene groote natuurlijkheid en frischheid, hetwelk inzonderheid van de kinderfiguren mag verzekerd worden.
In 1518 begaf hij zich op uitnoodiging van den Koning van Frankrijk naar Parijs, maar keerde reeds in het volgende jaar naar Italië terug met den last, er nieuwe en oude kunstgewrochten aan te koopen. Hij verkwistte echter het hem toevertrouwde geld en verborg zich eenigen tijd te Florence, waar hij voor de broederschap del Scalzo en voor het Servietenklooster eenige voortreffelijke stukken schilderde, o. a. eene „Piéta” in olieverf, thans in het Belvedère te Weenen, en de beroemde „Madonna del Sacco” al fresco, eene groep van drie figuren. Hij overleed te Florence in 1530. Men vindt schilderijen van hem, behalve in Italië, in het Koninklijk muséum te Berlijn, in de Koninklijke verzameling te Dresden, in de Pinacotheek te München, in het Belvedère te Weenen, te Londen, Parijs en Madrid, in de Hermitage te Petersburg enz. Als zijne voornaamste stukken worden beschouwd: „Johannes de Dooper”, eene „Afneming van het Kruis”, drie „Aankondigingen aan Maria” en eene „Hemelvaart van Maria” in het paleis Pitti te Florence, — eene „Madonna” van 1517 in de Uffizii, — een portret in het Nationaal muséum te Londen, — eenige „Heilige Familiën” in het paleis-Borghese te Rome, — eene andere te Napels, — eene „Offerande van Abraham” in het muséum te Dresden, — de reeds genoemde fresco’s in het klooster dell’ Annunziata, — een „Avondmaal” in het klooster San Salvi te Florence, — en schilderijen in den dom te Pisa.
