Salerno, eene Italiaansche provincie in het landschap Campania, komt overeen met de voormalige Napolitaansche provincie Principato Citeriore, grenst in het zuidwesten aan de provincie Napels, in het noorden aan Caserta en Avellino en in het oosten aan Potenza, en telt op 100 geogr. mpl 541738 inwoners (1871). Het land is grootendeels bergachtig en met uitloopers der Apennijnen bedekt; alleen langs de kust vindt men er vlakten en tevens vele ongezonde streken. Tot de rivieren behooren er: de Sele met de Calore, de Tusciano en de Alento, en van de voortbrengselen des lands noemen wij: graan, wijn, vlas, hennep, katoen, peulvruchten, olijven, vijgen en ander ooft. Voorts is er veel vee en langs de kust een overvloed van visch.
Te Salerno, Scafati, Angri en Sarno bevinden zich groote katoenspinnerijen, weverijen en katoendrukkerijen; ook zijn er fabrieken van hoeden, papier, ijzeren en koperen voorwerpen, glasblazerpen, looijerijen, zijdespinnerijen enz. De provincie wordt doorsneden van den spoorweg van Napels naar Potenza, en men heeft er een grooten weg naar Calabrië; zij is in 4 arrondissementen verdeeld. — De evenzoo genoemde hoofdstad ligt aan de bekoorlijke Golf van denzelfden naam, is de zetel van een aartsbisschop, van een prefect en van onderscheidene regtbanken, heeft een gymnasium met eene bibliotheek, eene technische school, een seminarium, onderscheidene instellingen van weldadigheid, vele fabrieken, en omstreeks 30000 inwoners. De fraaiste straat is er de Corso Garibaldi aan den oever, met een gedenkteeken ter eere van Carlo Pisacana, en het schoonste gebouw de hoofdkerk van San Matteo (in 1084 ingewijd), met een prachtigen voorhof, 3 portalen, de praalgraven van Gregorius VII, Margaretha van Durazzo enz. Voorts vermelden wij: de kerk van San Domenico, de aartsbisschoppelijke stallen, het Palazzo Sanseverini, den schouwburg en de waterleiding. De haven der stad is verzand, maar zal verbeterd worden. In 1150 verrees er eene universiteit, die in de middeneeuwen eene groote vermaardheid bezat, doch in 1817 is opgeheven. — Salerno, het oude Salernum aan den Sinus Paestanus, was eene Romeinsche kolonie, kwam vervolgens onder de heerschappij der Longobardische hertogen van Beneventum en werd in 848 verheven tot een vorstendom, afhankelijk van den Duitschen Keizer, doch toen de Salernitanen zich bedreigd zagen door de Saracenen, kwamen zij onder de hoede der Keizers van Byzantium.
