Sabine (Edward), een verdienstelijk natuurkundige, geboren te Dublin den 14den October 1788, omhelsde de krijgsdienst en nam voorts deel aan den togt van Parry tot het opsporen van eene noordwestelijke doorvaart (1818—1819), waarbij hij waarnemingen deed omtrent het magnetismus en den slinger. Om deze voort te zetten, begaf hij zich naar Siërra Leone en naar de oostkust van NoordAmerika. De uitkomsten van zijn onderzoek maakte hij openbaar in de Philosophical Transactions”, alsmede in „A pendulum expedition (1825)”. Voorts schreef hij: „Report on the variatons of the magnetie intensity observed on different points of the earth’s surface (1838)”, terwijl hij zich zeer verdienstelijk maakte door zijne bemoeijingen tot het stichten van meteorologisch-magnetische observatoria in de Engelsche koloniën.
In 1859 werd hij generaal-majoor bij het arsenaal te Woolwich. Sedert 1818 is hij lid der Royal Society en zag zich in 1861 tot president van dat genootschap benoemd. Eindelijk schreef hij nog: „On the cosmical features of terrestrial magnetism (1862)”, en werd in 1869 in den ridderstand opgenomen.
