Ruskin (John), een verdienstelijk Engelsch schrijver over kunstaangelegenheden, werd geboren te Londen in Februarij 1819, studeerde te Oxford, behaalde er een prijs met zijn gedicht: „Salsette and Elephante (1839)” en bepaalde zich vervolgens bp de kunst. Hij schreef eene brochure ter verdediging van Turner en van de Engelsche landschapschilders in het algemeen, en hervatte dit pleidooi, na een langdurig vertoef in Italië, in het groote werk: „Modern painters (1843— 1860, 5 dln; 2de druk 1873)”. Dat boek baarde groot opzien en wekte veel tegenspraak.
Voorts schreef hij: „Prae-Raphaelitism (1851)”, — „Stones of Venice (1851—1853, 3 dln; 2de druk 1867)”, — „On the nature of Gothic architecture (1854)”, — „Lectures on architecture and painting (1854)”, — „The political economy of art (1857; 2de druk 1867)”, — „The elements of perspective (1859)”, — en „Notes on the Turner Gallery at Marlborough House 1856 (1857 en later)”. Hij werd benoemd tot professor in de Schoone Kunsten te Oxford en schreef dientengevolge: „Lectures on art (2de druk 1875)”, — „Aratra Pentelici: six lectures on the elements of sculpture (1870)”, — „Ariadne Florentina: six lectures on wood and metal engraving (1873)”, — en „Mornings in Florence (1875)”. Zijne gezamenlijke werken zijn in 1871—1874 in 11 deelen in het licht verschenen.
