Rucellai (Giovanni), een Italiaansch dichter, geboren te Florence den 20sten October 1475, werd in 1494 als bloedverwant der Medici met deze verbannen en toefde vervolgens te Rome, waar hij zich met het beoefenen der dichtkunst onledig hield. In 1512 keerde hij met de Medici terug naar Florence en bekleedde er onderscheidene eervolle betrekkingen, die hij echter bij de benoeming van zijn neef Leo X tot paus nederlegde, om in den geestelijken stand te treden. De Paus riep hem aan zijn Hof en zond hem vervolgens als nuntius naar François I, koning van Frankrijk. De dood van Leo beroofde hem van het uitzigt op den cardinaalshoed, maar Clemens VII benoemde hem tot gouverneur van den Engelenburg.
Hij overleed in die betrekking in 1525. Zijne „Rosmunda (1525)” is naast de „Sofonisba” van Trissino het oudste Italiaansche treurspel. Zijn „Oreste” daarentegen is niet veel anders dan eene verwaterde navolging der „Iphigenia” van Euripides. Zijn roem als dichter berust intusschen hoofdzakelijk op zijn leerdicht over de bijen: „Le api (1539 en later)”, eene vrije navolging van het 4de boek der „Georgica” van Virgilius. Zijne gezamenlijke werken verschenen in 1772.
