Rothe

betekenis & definitie

Rothe (Richard), een uitstekend Protestantsch godgeleerde, geboren te Posen den 28sten Januarij 1809, studeerde te Heidelberg en Berlijn, werd in 1823 predikant bij het Pruissisch gezantschap te Rome, in 1828 hoogleeraar aan het godgeleerd seminarium te Wittenberg en in 1832 tweede directeur en ephorus van deze inrigting. In 1837 werd hij hoogleeraar, universiteitspredikant en directeur van het theologisch seminarium te Heidelberg en in 1849 te Bonn, maar keerde in 1854 als professor naar Heidelberg terug, en overleed aldaar den 20sten Augustus 1867. Hij schreef o. a: „Die Anfänge der Christlichen Kirche und ihrer Verfassung (1837)”, — „Theologische Ethik (1845—1148, 3 dln; 2de druk 1867—1871)”, — en „Zur Dogmatik (1863; 2de druk 1869)". Onderscheidene werken van dezen geleerde zijn eerst na zijn dood door zijne vrienden in het licht gezonden.