Robusti (Jacopo), bijgenaamd il Tintoretto (het verwertje naar het bedrijf van zijn vader), een beroemd Italiaansch schilder, geboren te Venetië in 1512, was eerst een leerling van Titiaan, doch volgde weldra zijn eigen weg, dien hij afbakende met de woorden: „van Michele Angelo de teekening en van Titiaan het coloriet”. Hij is een der eersten van het tweede geslacht der Venetiaansche schilderschool, dat niet is vrij te pleiten van pronkzieke overlading. Trouwens ook Robusti vergaapte zich gedurig aan theatrale figuren en aan zonderlinge tegenstellingen van licht en schaduw. Zijn coloriet onderscheidt zich door effect, maar is tevens ruw en grof.
Hij overleed te Venetië den 31sten Mei 1594. Zijn stuk in het paleis Pitti te Florence: „Venus, Mars en Amor” voorstellend, geeft getuigenis van eene fraai-realistische opvatting der natuur, van schoone vormen en van een coloriet, hetwelk op dat van Titiaan gelijkt. In den trant van Michele Angelo schilderde hij: „Adam en Eva”, thans in de Académie te Venetië en voortreffelijk door de kleur van het naakt. Voorts vermelden wij van hem: „Het wonder van den heiligen Marcus”, in de Académie te Venetië, en „De Kruisiging", in de Scuola di San Rocco aldaar, in welk gebouw zich 56 stukken van zijne hand bevinden. Minder fraai zijn van hem: „De aanbidding van het gouden kalf” en „Het laatste oordeel” in het koor der kerk van San Michaël te Venetië, — een „Avondmaal” in de kerk van San Trovaso, — en het groote „Paradijs" in het paleis van den Doge. Zijne portretten behoeven voor die van Titiaan niet veel onder te doen. Men vindt voorts kunstgewrochten van zijne hand in de voornaamste muséa, bijv. in die te Parijs, Londen, Dresden, Berlijn en Weenen. — Zijn zoon Domeníco, desgelijks il Tintoretto bijgenaamd, leverde uitstekende portretten en schilderde o. a. het zeegevecht tusschen de Venetianen en keizer Otto, geplaatst in de groote raadzaal te Venetië. Hij overleed in 1637 op 75-jarigen ouderdom.
