Rethel (Alfred), een verdienstelijk historieschilder, geboren te Aken den 15den Mei 1816, bezocht de schilderacadémie te Düsseldorf en begaf zich vervolgens naar Frankfort aan de Main, waar hij eenige stukken in den Römer schilderde. Nadat hij eenigen tijd in Italië vertoefd had, schilderde hij op last van het kunstgenootschap voor Rijnland en Westfalen de fresco’s in de Keizerszaal te Aken, namelijk tafereelen uit het leven van Karel de Groote. Van deze voltooide hij er tot in 1851 een viertal, namelijk: het openen van het graf van Karel de Groote door keizer Otto III, — de verwoesting der Irmenzuil bij Paderborn, — de zegepraal van Karel de Groote op de Sarracenen bij Cordova, — en de verovering van Pavia.
Daarop volgde in eene reeks van cartons: de overtogt van Hannibal over de Alpen (zes bladen, in hout gegraveerd door Bürkner, 1875). In 1862 begaf Bethel zich naar Dresden, waar hij tot krankzinnigheid verviel, en overleed in een gesticht te Düsseldorf den 1sten December 1859. Zeer bekend is voorts een door hem vervaardigde „Doodendans (1848)” met eene verklaring van Reinick (10de druk, 1875).
