Pisander, een Atheensch volksmenner, afkomstig uit Acharnae, leefde in de 2de helft van den Peloponnesischen Oorlog. Hjj was een lafaard, maar doorkneed in vermomming en huichelarij. Met grooten ijver onderzocht hjj in 415 vóór Chr. de zaak der heiligschennis,aan de Hermesbeelden gepleegd; hij wilde namelijk Alcibíades doen vallen en den Staat in verwarring brengen.
In 411 nam hij deel aan de zamenzwering der Oligarchen in het leger te Samos, om de bestaande staatsregeling te vernietigen. Uit het hoofdkwartier naar Athene gezonden, bewerkte hij, het uitzigt openend op hulp van de zijde van Perzië, dat Alcibíades teruggeroepen werd, alsmede eene verandering der grondwet in den geest der Oligarchen, te weten de instelling van een Raad van Vierhonderd, waarin hij tot de voorzitters behoorde. Toen deze eerlang ontbonden werd, nam hij de wijk naar Decelea bij de Lacedemoniërs, waarna zijn vermogen werd verbeurd verklaard.
— Pisander heette ook een zwager van Agesilaus, koning van Sparta. Hjj was bevelhebber der vloot, streed in 394 vóór Chr. bij Cnidus tegen Conon, leed aldaar de nederlaag en verloor daarbij het leven.
