Phaëton, volgens de Grieksche fabelleer een zoon van Helios (den zonnegod) en Clymene (de echtgenoote van Merops), verzocht zijn vader, om hem één dag het rijden met den zonnewagen toe te vertrouwen. Dit werd hem vergund, maar Phaëton was weldra niet langer in staat, om de paarden in toom te houden; zij verscheurden het gareel, en de vurige vragen zette hemel en aarde in vlammen. Toen doodde Zeus (Jupiter) den roekeloozen wagenmenner met een bliksemstraal en wierp hem in de Eridanus, waar zijne zusters, de Réliaden, hem beweenden.
In den melkweg aanschouwt men aan het uitspansel de sporen van den door brand verwoesten weg. Deze sage is door Ovidius in zijne „Gedaantewisselingen” op eene dichterlijke wijze behandeld. Ook leverde zij meermalen de stof voor de beeldende kunst.
