Peutinger (Konrad), een verdienstelijk oudheidkundige, geboren den 14den October 1465 te Augsburg, studeerde te Padua in de regten, vertoefde eenigen tijd te Rome en werd in 1493 tot syndicus in zijne geboorteplaats benoemd. Door deze afgevaardigd, woonde hij onderscheidene Rijksdagen bij, bijv. te Worms, en werd door Maximiliaan I tot Keizerlijk raadsheer benoemd. Hij overleed te Augsburg den 28sten December 1547.
Hij schreef o. a.: „Inscriptiones Romanae (1520)”, doch vermaard is bovenal de „Reistafel van Peutinger (Tabula Peutingeriana)”, eene onder keizer Severus of volgens anderen onder Theodosius II vervaardigde lijst van plaatsen aan den heirweg in het West-Romeinsche Rijk. Die tafel was geteekend op 12 bladen van pergament en door Kornrad Celtes te Worms gevonden. Celtes stelde haar ter hand aan Peutinger, doch deze werd door zijn dood verhinderd haar uit te geven. Nadat Welser er in 1591 fragmenten van openbaar gemaakt had, werd het oorspronkelijk stuk eerst in 1714 teruggevonden. Dit berust thans in de bibliotheek te Weenen en werd uitgegeven door Mannert (1824, 12 bladen) en door Desjardins (1869, in 18 afl.).
