Onder dezen naam vermelden wij:
Sir Roundel Palmer, zie Selborne.
Christian von Palmer, een verdienstelijk Duitsch godgeleerde. Hij werd geboren te Winnenden bij Stuttgart den 27sten Januarij 1811, studeerde te Tübingen in de theologie en werd er in 1845 buitengewoon en in 1852 gewoon hoogleeraar. In 1853 zag hij zich in den adelstand opgenomen en in 1870—1872 vertegenwoordigde hij de stad Tübingen op den Landdag. Hij overleed den 29sten Mei 1875. Van zijne geschriften vermelden wij: „Evangelische Homiletik (1842 ; 5de druk, 1867)”, — „Evangelische Katechetik (1844; 6de druk, 1875)”, — „Evangelische Pädagogik (1852; 4de druk, 1869)”, — „Evangelische Pastoraltheologie (1860; 2de druk, 1863)”, — „Die Moral des Christenthums (1864)”, — „Evangelische Hymnologie (1865)”, — en „Die Gemeinschaften und Sekten Würtembergs (1876, na zijn dood uitgegeven)”.
Edward Henry Palmer, een ijverig beoefenaar der Oostersche taal en letterkunde. Hij werd geboren te Cambridge den 7den Augustus 1840, studeerde aldaar en werd er in 1871 hoogleeraar in het Arabisch. Reeds vroeg had hij zich toegelegd op de studie der Oostersche talen en daarin buitengewone vorderingen gemaakt. Hij vergezelde in 1868—1869 de expeditie naar den berg Sinai en volbragt in 1869—1870 met Tyrwhitt Drake een verderen ontdekkingstogt door de woestijn Et Tîh en door Moab. Tot zijne belangrijkste geschriften behooren: „Oriental mysticism, a treatise on the Sufiistic and Unitarian theosophy of the Persians (1867)”, — „The Negeh, or South country of Scripture and the desert of Et Tih (1871)”, — „The desert of the Exodus: journeys on foot in the wilderness of the forty years’ wanderings (1871, 2 dln)”, — „A grammar of the Arabian language (1874)”, — en „Dictionary of the Persian language (1875)”. Ook heeft hij het gedicht van Moore: „Paradise and the Peri” in Arabische verzen vertaald.
