Orchómenos, eene oude, vermaarde stad in Boeotië aan den mond van de Cephissus en aan het meer Copaïs, doch later wegens het toenemen der moerassen in den omtrek, verder noordwestwaarts naar de helling van den Akontion verplaatst, was in overouden tijd de hoofdstad van een magtig rijk, door eigen koningen bestuurd.
Het omvatte geheel westelijk Boeotië, maar begon reeds te kwijnen ten tijde van den Trojaanschen Oorlog. Later komt zij voor als eene Boeotische bondstad, die in 367 vóór Chr. door de Thebaners uit afgunst werd verwoest. Philippus van Macedonië deed ze herrijzen, doch haar bloeitijd was verdwenen. In de Romeinsche geschiedenis bekleedt zij eene merkwaardige plaats door de zegepraal, welke Sulla er behaalde op Archelaus, den veldheer van Mithrídates. Men vindt er nog bouwvallen van de schatkamer van Minyas, alsmede sporen van haar acropolis.
