Muratori (Lodovico Antonio), een Italiaansch geleerde, geboren te Vignola in Módena den 21sten October 1672, studeerde aan het collége der Jezuïeten in zijn geboortestad, trad in 1688 in den geestelijken stand en werd in 1695 conservator der Ambrosiaansche bibliotheek te Milaan.
Hier was hij met ijver werkzaam in het doorzoeken der talrijke handschriften en gaf weldra zijne „Anecdota ex Ambrosianae bibliothecae codicibus (1697-1713, 4 dln)” in het licht, vergezeld door „Anecdota Graeca (1709)”. Wegens zijne groote geleerdheid werd hij in 1700 bibliothecaris en archivaris te Módena. Gedurende zijne laatste levensjaren had hij veel te lijden van de aanvallen der Jezuïeten, die hem wegens vrijzinnige uitspraken over de leer der Kerk van ketterij beschuldigden. Benedictus XIV nam hem echter in bescherming, en hij overleed den 23sten Januarij 1750.
Van het groote aantal zijner overige geschriften vermelden wij nog: „Rerum Italiecrum scriptores (1723-1751, 29 dln, voortgezet door Tartini, 1748-1770)”, — „Antiquitates italicae medii aevi (1738-1742, 6 dln; 2de druk 1770-1780, 17 dln)”, — „Annali d’Italia (1744-1749, 12 dln)”, — „Della perfetta poesia italiana (1748, 2 dln; nieuwe druk, 1821, 3 dln)”, — en „Novus thesaurus veterum inscriptionum (1739-1742, 4 dln)”. Zijne gezamenlijke werken verschenen in 1767-1780 in 36 en in 1790-1810 in 48 deelen.
