Münster, een voormalig bisdom, het aanzienlijkste in het Westfaalsche district en gelegen tusschen de Nederlanden, Oost-Friesland, het bisdom Osnabrück, Westfalen en het hertogdom Cleef, telde op 110 geogr. mijl 12 steden en 350.000 inwoners.
Dit bisdom werd door Karel de Groote gesticht, en de heilige Ludger was er de eerste bisschop. Keizer Frederik II verleende aan het domkapittel het kiesregt, en Otto IV verhief het bisdom tot een Rijksvorstendom. In de 14de en 15de eeuw hebben de Bisschoppen van Münster hun gebied aanmerkelijk uitgebreid, en het bisdom werd een der rijkste van Duitschland. De krijgshaftige bisschop Bernhard van Galen (1650—1678) maakte zich meester van de stad Münster en verplaatste zijn zetel van Koesfeld derwaarts. Sedert 1719 was de aartsbisschop van Keulen tevens bisschop van Münster, doch dit laatste werd door een stadhouder bestuurd. In 1803 werd het bisdom opgeheven. Het grootste gedeelte (110 geogr. mijl met 260.000 inwoners) viel ten deel aan Pruissen en werd tot het vorstendom Münster verheven. Dit kwam bij den Vrede van Tilsit (1807) aan Frankrijk, doch na het Congrès te Weenen weder aan Pruissen.
