Mikania Willd. is de naam van een plantengeslacht uit de familie der Zaamgesteldbloemigen. Het onderscheidt zich door 4-bloemige bloemkorfjes, een 4-bladig, éénrijïg van onder met steunblaadjes voorzien omwindsel, eene korte, aan de keel verruimde, bijna klokvormige bloemkroonbuis en eene hoekige dopvrucht. Zij omvat meerendeels klimmende planten en heesters in Amerika. De meest bekende soort is M. Guaco Humb. et Bonpl., die in Columbia tegen den beet van vergiftige slangen wordt aangewend.
Na 1830 werd zij als middel tegen cholera in Europa aanbevolen, doch voldeed niet aan de verwachtingen. De gedroogde bladeren bevatten guacine, was, chlorophyl, zwavelzuur en zoutzuur natrium, zwavelzuren, phosphorzuren en koolzuren kalk, kiezelaarde en ijzeroxyde. Zij hebben een doordringenden reuk en een walgelijken, bitteren smaak. Met het sap van Mikania Guaco geneest men in West-Indië en elders den beet van de meest vergiftige slangen en schorpioenen. In Guyana laat men er zich op verschillende ligchaamsdeelen mede inenten en gebruikt het tevens van tijd tot tijd inwendig als voorbehoedmiddelen.
