Merian (Maria Sibylla), eene verdienstelijke kunstenares en tevens ervaren in de natuurlijke historie, werd geboren te Frankfort aan de Main den 12den April 1647, genoot onderwijs in het bloemschilderen en verwierf weldra op dat gebied grooten roem. In 1665 trad zij in het huwelijk met den schilder Johannes Andries Graff, doch bleef haar eigen geslachtsnaam voeren. Vooral ook schilderde zij gaarne insecten naar het leven, waarna hare keurige afbeeldingen in koper werden gebragt. Niet lang na 1684 vertrok zij met hare beide dochters naar Holland en voegde zich hier ijde Labadisten.
Op 53-jarigen leeftijd begaf zij zich naar West-Indië en toefde 2 jaar te Suriname, om aldaar afbeeldingen te vervaardigen. De vrucht van deze reis was haar: „Metamorphosis insectorum Surinamensium (1705, met 60 platen)”. Na haar terugkeer woonde zij te Amsterdam en overleed aldaar in den aanvang van het jaar 1717.
Van hare overige werken noemen wij: „Der Raupen wunderbare Verwandelung und sonderbare Blumennahrung u. s. w. (1679 en 1683, 2 dln, ieder met 50 platen)”, ook in het Latijn en in het Nederlandsch vertaald. Zij had reeds de 50 platen voor het 3de deel gereed, toen de dood haar wegnam. De uitgave van dit laatste werd door hare jongste dochter bezorgd en daarna het geheel herdrukt onder den titel: „De Europésche insecten, naauwkeurig onderzocht en naar 't leven geschilderd (1730)”, waarvan Jean Marret in hetzelfde jaar eene Fransche vertaling leverde. Ook is van haar afkomstig: „Over de voortteeling en wonderbare verandering der Surinaamsche insecten (1730, 2 dln)”, eene vertaling van boven aangehaald Latijnsch werk, — alsmede: „Dissertatio de generatione et metamorphosi insectorum Surinamensium (1710)”, desgelijks in het Fransch vertaald, — en eindelijk: „Florum fasiculi III ad vivum depicti (1680, met 20 platen)”.
