Merapi. Onder dezen naam vermelden wp:
Een vuurspuwenden berg op Java, eigenlijk Moro Api (Verdelgend Vuur) genaamd. Hp ligt in de residentiën Djokjokarta, Kadoe en Soerakarta, ten zuiden van den Merbaboe. Aan zijne zuidelijke helling verheffen zich de woningen en bebouwde velden tot eene hoogte van 1000 Ned. el; daarna volgen oorspronkelijke wouden, dan kreupelhout, terwijl de kruin, 2800 Ned. el hoog, uit overblijfselen van een voormaligen kratermuur bestaat. Deze berg levert veel zwavel, en aan zijne westelijke helling ligt eene zwavelbron. Uit den krater stijgen steeds zware rookkolommen omhoog, en gedurig hebben er uitbarstingen plaats gehad, bijv. in 1832, 1837, 1846 en 1849.
Den oostelijken en hoogsten top van het Idjenggebergte op Java, in het noorden der assistent-residentie Banjoewangi. Deze vuurspuwende berg heeft eene dergelijke hoogte als de voorgaande.
Een berg op Sumatra’s westkust, in de residentie Padangsche Bovenlanden, in het midden van het rijk Menangkabo en niet ver van den evenaar. Hij is een der werkzaamste vulcanen van het eiland, en zijn aanzienlijkste top, Kapoendang Bongso, verheft zich 3000 Ned. el boven de oppervlakte der zee. Op den Merapi liggen in vruchtbare oorden eenige fraaije dorpen. Tot aan het dorp Soengei Djamboe is zijne helling met rijstvelden bedekt; ook worden er koffij, groenten en aardappels verbouwd. De kruin van den berg, een groot kraterveld, is zeer dor, en de opening van den krater heeft eene middellijn van 400 Ned. el.
Ook hier hebben in de tegenwoordige eeuw onderscheidene uitbarstingen plaats gehad.
