Matthes

betekenis & definitie

Jan Carel Matthes, een verdienstelijk Nederlandsch letterkundige, geboren te Noordeloos den 29sten Julij 1836, studeerde in de theologie, werd predikant te Houtrijk en Polanen en vervolgens te Bergambacht, legde in 1860 zijne betrekking neder, studeerde te Utrecht in de letteren, werd in 1868 leeraar aan de hoogere burgerschool te Groningen, en zag zich aldaar in 1875 eershalve benoemd tot doctor in de letteren. Van zijne geschriften vermelden wij: „Het boek Job vertaald en verklaard (1865)” — „De ouderdom van het Johannis-evangelie (1866)”, — „De nieuwere richting. Een leesboek voor de gemeenten van dezen tijd (1866-1867, 3de druk 1869)”, — „De vier Heemskinderen (1872)”, — „Uit onze beste schrijvers (1872)”, — „Geeraerdt Brandt, het leven van P.C. Hooft enz. (1874)” — en talrijke opstellen in tijdschriften.