Mandeville (John) of Maundeville, een Engelsch ridder, geboren omstreeks het jaar 1300 te St. Albans, verliet uit avontuurlijke zwerflust tusschen 1322 en 1332 zijn vaderland, trok over Frankrijk naar het Heilige Land, trad in dienst van den Sultan van Egypte en daarna van den Groot-Khan van Cathay (China) en keerde na eene 34-jarige omdoling door verschillende landen van Europa, Azië en Afrika naar zijn vaderland terug. Hier beschreef hij in 1366 zijne reizen, naar hij verzekert, tot uitspanning voor zich zelven en tot vermaak van anderen. Zijn boek was oorspronkelijk opgesteld in het Latijn, maar hij vertaalde het in het Fransch en Engelsch.
Hij overleed te Luik den 17den November 1372. Zijn werk is van weinig belang voor de aardrijkskunde, daar hij zich niet ten doel stelde, getrouw mede te deelen wat hij werkelijk gezien had, maar alles te verhalen wat hij in het algemeen van de door hem bezochte landen wist, zoodat hij zonder oordeel des onderscheids alles opnam, wat hij gehoord of gelezen had, en zelfs het vermelden van draken, griffoenen, reuzen, dwergen, monstermenschen zonder hoofd of met hondekoppen enz. niet versmaadde. Zijn oogmerk echter, om een boeiend geschrift te leveren, heeft hij volkomen bereikt, zoodat het overal verspreid werd en zelfs de uitmuntende reisbeschrijving van Marco Polo overvleugelde. Het werd zeer dikwijls afgeschreven en reeds in de 15de eeuw bij herhaling in verschillende talen — ook in het Nederlandsch — gedrukt. De Nederlandsche vertaling is vloeijend en zuiver en in 1483 te Zwolle ter perse gelegd.
