Leemans

betekenis & definitie

Leemans (Conradus), een uitstekend Nederlandsch oudheidkundige, geboren te Zalt-Bommel den 28sten April 1809, studeerde en promoveerde te Leiden in de letteren, en zag zich in 1835 benoemd tot eersten conservator bij ’s Rijks muséum van oudheden aldaar, — in 1839 tot directeur dier inrigting, — en in 1859 tot waarnemend directeur van het ethnographisch muséum te Leiden. Behalve eenige geschriften in de Latijnsche en Fransche taal over oudheidkundige onderwerpen, vooral over Egyptische zaken, en behalve eene menigte opstellen in Fransche, Hoogduitsche en Nederlandsche tijdschriften, leverde hij: „Aegyptische monumenten van het Nederlandsche muséum van oudheden te Leiden (1839)”, — „Beredeneerde beschrijving der Aziatische en Amerikaansche monumenten van hetzelfde muséum (1842)”, — „Romeinsche oudheden te Maastricht (1843, met atlas)”, — „De kunst in Nederland (1855)”, — „Oude muurschilderingen van de kerk te Bathmen in Overijssel (1872, met platen)”, — en „Bôrô-Boedoer op het eiland Java (1873 met atlas).”