Labradoriet of labradorgesteente is eene delfstof, die tot de veldspaatsoorten gerekend wordt. Het is doorgaans bladerig, kristalliseert zelden in scheeve rhombische zuilen, is lichttot donkergrijs van kleur, doch in sommige rigtingen blaauw en groen, zelden met een gelen of rooden en zeer zelden met een parelgrijzen weerschijn, zwak doorschijnend, oneffen op de breuk, fijnkorrelig en, wat den glans betreft, tusschen glas- en parelmoerglans gelegen. Doorgaans bestaat het uit 53,3% kiezelaarde, 20,8% aluinaarde, 12,2% kalkaarde en 4,5% natron.
Het bevindt zich als een bestanddeel van vele syeniet- en dolerietsoorten, in plaats van veldspaat, op Skye, in Schotland, Silézië, Noorwegen, Finland, en Groenland, alsmede in de lavasoorten op den Etna, maar vooral in de rotsen op de kust van Labrador en op het eiland St. Paul. Het wordt tot allerlei sieraden verwerkt. — Labradorporfier bestaat uit eene groensteenachtige hoofdmassa, waarin labradorkristallen verstrooid zijn.
