Kapp (Friedrich), een Duitsch-Amerikaansch geschiedschrijver, geboren te Hamm in Westfalen den 13den April 1824, studeerde te Heidelberg en te Berlijn in de regten en was tot 1848 als referendaris in zijne geboorteplaats werkzaam. De volksbeweging, in 1848 door de Fransche omwenteling ontstaan, was oorzaak dat hij zijn ontslag nam. Hij ging naar Frankfort, was er weldra in staatkundige woelingen betrokken, zoodat hij die stad verlaten moest, en begaf zich eerst naar Brussel en vervolgens naar Parijs. In Mei 1849 keerde hij naar Duitschland terug, om in de Pfalz voor de Rijksgrondwet te strijden.
Spoedig echter bemerkte hij de ijdelheid zijner pogingen, zoodat hij de wijk nam naar Genève en in 1850 naar Amerika vertrok. Hij vestigde zich als advocaat te New-York, deed er vele reizen op het gebied der Vereenigde Staten en keerde eerst in 1870 naar Duitschland terug, waar hij Berlijn tot woonplaats koos. Gedurende zijn verblijf te New-York droeg hij niet weinig bij tot vorming der Republikeinsche partij, en was voor haar werkzaam met mond en pen, weshalve zij hem bij de presidentskeuze van 1860 het eerambt van staatslector opdroeg. Ook behoorde hij gedurende de laatste 4 jaren van zijn vertoef in Amerika tot de commissie ten behoeve der landverhuizers, in welke betrekking hij vele Duitschers met raad en daad bijstond. Tot zijne belangrijkste geschriften behooren: „Die Sklavenfrage in den Vereinigten Staaten geschichtlich entwickelt (1854)”, — „Leben des amerikanischen Generals F. W. von Steuben (1858)”,— „Geschichte der Vereinigten Staaten (1860)”, — „Leben des amerikanischen Generals Johann Kalb (1862)”, — „Der Soldatenhandel deutscher Fürsten nach Amerika (1864)”, — „Geschichte der deutschen Einwanderung in Amerika (1868)”, — en „Friedrich der Grosze und die Vereinigten Staaten von Amerika (1871)”.
