Jünger (Johann Friedrich), een Duitsch blijspeldichter, geboren te Leipzig den 15den Februarij 1759, wijdde zich eerst aan den handel, studeerde vervolgens in de regten en bepaalde zich eindelijk geheel en al bij de fraaije letteren. Nadat hij korten tijd onderwijzer van 2 prinsen was geweest, ging hij naar Weimar en in 1787 naar Weenen, waar hij in 1789 eene aanstelling als tooneeldichter van het Hof, doch in 1794 zijn ontslag ontving. Sedert dien tijd leefde hij in kommerlijke omstandigheden van de schrale opbrengst zijner pen, trok zich terug uit de zamenleving en verviel tot eene aan waanzin grenzende zwaarmoedigheid, hoewel hij juist in dien tijd zijne vrolijkste blijspelen leverde. Hij overleed den 25sten Februarij 1797.
Hij schreef na zijn eersten roman, getiteld: Huldreich Wurmsamen von Wurmfeld (1781—1787, 3 dln)”, eene reeks van andere romans eindigende met den veelgelezenen „Fritz (1796—1797, 4 dln)”. Den meesten bijval vonden: „Der kleine Caesar ein komischer Roman nach der Englischen (1781—1787,3 dln)” en „Vetten Jakob’s Launen (1786—1792, 6 dln)”. Verdienstelijker evenwel maakte hij zich als tooneeldichter. Zijne blijspelen zijn in het licht versehenen in 3 verzamelingen, namelijk: „Lustspiele (1785— 1790 , 6 dln)”, — „Komisches Theater(1792—1795, 3 dln)” en „Theatralischer Nachlasz (1803—1804 , 2 dln)”. Zijne „Gedichte” werden in 1821 uitgegeven door Eck.
