Jaup (Heinrich Karl), een staatsman in Hessen-Darmstadt, werd geboren te Gieszen den 27sten September 1781, studeerde aldaar en te Göttingen in de regten en vestigde zich in 1803 te Gieszen als privaat-docent. In 1804 werd hij er buitengewoon, in 1866 gewoon hoogleeraar bij die faculteit, en was in deze betrekking met ijver werkzaam. Ook nam hij deel aan de invoering van den „Code Napoléon.” In 1815 ging hij als geheim referendaris van het staatsministérie naar Darmstadt, en werd in 1820 geheim staatsraad. In 1821 zag hij zich toegevoegd aan het departement van Buitenlandsche Zaken, en in 1828 benoemde men hem tot voorzitter van het Hof van Cassatie en Revisie in Rijn-Hessen.
Als een vrijzinnig voorstander der constitutionele rigting werd hij in 1832 afgevaardigd naar den Landdag. Zijne houding aldaar wekte echter het ongenoegen der regering, zoodat hij weldra gepensioneerd werd. Ook zorgde men, dat hij voor den volgenden Landdag niet gekozen werd. In 1848 was hij lid van het Vóórparlement en van de Nationale Vergadering, doch stond reeds in Augustus aan het hoofd van het ministérie in het groothertogdom Hessen. Hoewel hij zich verwijderd hield van de woelingen en zamenspanningen van democraten en reactionairen en enkel eene hervorming van het staatsbestuur in liberalen zin zocht tot stand te brengen, moest hij toch in Junij 1850 zijne portefeuille nederleggen en werd met den titel van geheimraad tot tweeden president van het opper-consistorium benoemd. Hij overleed te Darmstadt den 5den September 1860. Behalve een aantal kleine opstellen, gaf hij „Germanien, Zeitschrift für Staatsrecht, Politik und Statistik (1808, 4 dln)", eene monographie over de „Auflösung des Rheinischen Bundes (1814)” en den „Staatsboten, eine allgemeine staatswissenschaftliche Zeitung (1826)” in het licht.
