Isabey (Jean Baptiste), een vermaard Fransch miniatuurschilder, geboren den llden April 1767 te Naney, kwam in 1786 te Parijs, bezocht er het atelier van David, en voorzag in zijn onderhoud, door het schilderen van miniatuurportretten. Daar deze zich onderscheidden door eene treffende gelijkenis en hij met een krachtig effect eene keurige behandeling verbond, ontbrak het hem zelfs tijdens de Groote Omwenteling niet aan werk. In 1792 leverde hij portretten van Barrère, Saint-Just, Carrier, Collot d'Herbois en andere merkwaardige personen van die dagen. Niet minder slaagde hij in het teekenen met zwart krijt en den doezelaar.
Zijne sepia-teekening, eene boot voorstellende, waarin hij in schippersgewaad zich met vrouw en kinderen op het meer van Eughien bevindt, genoot op de tentoonstelling van 1796 algemeenen bijval. Als huisvriend van de familie Bonaparte schilderde hij naar het leven, doch zonder ééne zitting van het modél te vergen, het portret van generaal Bonaparte ten voeten uit, staande op het terras van Malmaison (gegraveerd door Lingé). Vele kunstgewrochten van Isabey hebben eene geschiedkundige waarde, vooral die, welke hij vervaardigd heeft in het jaar 1804, bepaaldelijk 3 groote sepiabladen, voorstellende het bezoek van den Eersten Consul in de fabriek der gebroeders Sevenne te Rouen en in die van Oberkampff te Jouy, alsmede de parade op het plein van het kasteel der Tuilerieën, — voorts zijne teekeningen van de krooning van Napoleon I. Deze bladen, in de muséa te Versailles en te Parijs bewaard en door de graveernaald verveelvoudigd, stellen de aanzienlijkste burgerlijke en militaire waardigheidsbekleeders van dien tijd naar het leven voor. Isabey was de gunsteling van Napoleon I, en deze benoemde hem tot zijn ceremonie- en kabinetschilder. Na de eerste verovering van Parijs (1814) schilderde hij onderscheidene portretten van merkwaardige personen. Door Talleyrand naar Weenen geroepen, vervaardigde hij aldaar eene fraaije gedoezelde teekening, waarop zich al de leden van het Congrès bevinden; zij is door Godefroy gegraveerd.
Op de tentoonstelling van 1817 leverde hij eene groote schilderij in waterverf, de hoofdtrap van het muséum te Parijs voorstellende en thans in het Luxembourg geplaatst. Ook gedurende de restauratie behield Isabey de gunst van het Hof. Karel X benoemde hem tot Hofschilder en bestuurder der Hoffeesten. Na de revolutie van 1830 portretteerde hij koning Lodewijk Philips en al de leden der nieuwe dynastie, en ontving den titel van eere-conservator van het muséum. Na 1848 vond hij een edelmoedigen begunstiger in Napoleon III, en overleed te Parijs den 18den April 1855. — Zijn zoon Eugène Louis Gabriel Isabey, geboren te Parijs den 22sten Julij 1804 en een leerling van zijn vader, trad met uitstekend gevolg als zeeschilder op en leverde: „De zeeslag bij Tessel (1839)”,— „Lodewijk Philips ontvangt de Koningin van Engeland in de haven van Tréport”, — en „Het vertrek van koningin Victoria (1846)”. Voorts schilderde hij onderscheidene fraaije kerkgewelven enz.
