Io, volgens de Grieksche fabelleer eene dochter van Inachus, of van Iasus en Peitho, wekte de begeerlijkheid van Zeus (Jupiter), en om zijn minnehandel te verbergen, veranderde hij haar in eene schoone witte koe. Here (Juno) bleef daarmede evenwel niet onbekend en verzocht van haren gemaal die koe ten geschenke, waarna zij haar door den alzienden Argos (Panoptes) deed bewaken. Om haar te bevrijden, gaf Zeus aan Hermes (Mercurius) bevel om den bewaker te dooden. Zoodra dit geschied was, zond echter Here eene groote vlieg op haar af, welke haar rusteloos voortjoeg, totdat zij eene rustplaats vond aan de Nijl.
Zoo luidt het verhaal der oudheid. Het vaderland der sage van Io is Argos, waar de dienst van Zeus en Here met die van Io verbonden was. De togten van deze, gelijk zij allengs werden voorgesteld, kan men moeijelijk in overeenstemming brengen met de mythische geographie. Immers volgens die verhalen kwam zij uit Argos aan eene zee, die van haar den naam van Ionische Zee ontving, — vervolgens na vele omzwervingen in den Caucasus, waar zij Prometheus aantrof, die haar den weg wees, welken zij volgen moest. Ten laatste bereikte zij Egypte, waar haar lijden een einde nam, daar zij hier onder bescherming van Zeus een zoon ter wereld bragt, Epaphos genaamd, en de dienst van Isis stichtte. Hare voorstelling in de gedaante eener koe gaf aanleiding, dat zij wel eens met Isis vereenzelvigd werd.
