Hubertus (De heilige), bisschop van Luik, was de afstammeling van een aanzienlijk geslacht, diende aanvankelijk als hofmeester den Frankischen koning Theodorik en huwde met de schoone Floribane, welke hem een zoon schonk, die na hem den bisschopszetel bekleedde. Treurende over den dood van zijne echtgenoote, begaf hij zich op raad van Lamprecht, bisschop van Maastricht, in het klooster Stabloo. Toen echter Lamprecht te Luik den marteldood geleden had, koos men Hubertus tot zijn opvolger, waarna deze ter eere van den martelaar de hoofdkerk aldaar deed verrijzen. Hij overleed in 727.
Vele jaren daarna vond men zijn lijk in een onveranderden staat, en het werd, nadat hij heilig verklaard was, in 827 bijgezet in het Benedictijner klooster Ardenne. Zijn naamdag valt op den 3den November. Volgens de legende was hij te voren een hartstogtelijk liefhebber van het jagtvermaak, doch de verschijning van een hert met gouden horens, tusschen welke zich een kruis bevond, leidde hem tot een bespiegelend leven. Niettemin is hij nog altijd de patroon der jagers, terwijl onderscheidene ridderorden ter zijner eer zijn ingesteld.
