Horneck (Ottokar von), ook wel Ottokar von Steiermark genaamd, een der oudste Duitsche geschiedschrijvers, leefde in de 2de helft der 13de en in het begin der 14de eeuw in Stiermarken, waar zich thans nog het oude kasteel Horneck verheft. Hij vergezelde keizer Rudolf van Habsburg op een veldtogt naar Bohemen en genoot de gunst van den landvoogd van Stiermarken, Otto von Liechtenstein. In 1280 vervaardigde hij een werk over de koningrijken der wereld, eindigend met den dood van keizer Frederik II. Het handschrift bevindt zich op de bibliotheek te Weenen.
Aangezocht om de belangrijkste gebeurtenissen van zijn tijd op te teekenen, schreef hij eene rijmkroniek van meer dan 83000 verzen, uitgegeven door Petz, in de „Scriptores rerum Austriacarum (1745, dl 3)”. Hij behandelt daarin het tijdperk van den dood van Manfred af tot aan het overlijden van keizer Hendrik VII, en vermeldt vele belangrijke bijzonderheden omtrent Rudolf van Habsburg, Ottokar van Bohemen, Adolf van Nassau en Albrecht I. Al bevatten die verzen weinig dichterlijks, toch boeijen ons daarin de karakterschetsen en de beschrijvingen van feesten, lournooijen en veldslagen. De schrijver onderscheidt zich voorts door vrijzinnigheid en waarheidsliefde.
