Hoogt

betekenis & definitie

Hooght (Everardus van der), een uitstekend beoefenaar der Hebreeuwsche taal, studeerde in de godgeleerdheid en werd in 1669 predikant te Knollendam en Marken en in 1680 te Nieuwendam in Waterland, waar hij in Julij 1716 overleed. hij hield er een collegie over de Hebreeuwsche taal, waaraan zelfs vrouwen deel namen, en hij bragt zijne leerlingen in 30 lessen zoo ver, dat zij een gedeelte van den Bijbel verstaan en naar de regels der taalkunde verklaren konden. Hiervan worden treffende voorbeelden bijgebragt. Zijne uitgave van den Hebreeuwschen bijbel in kwarto en octavo bezorgde hem een regtmatigen roem. Hij schreef: „De Heidelberger Catechismus, verhandelt in de Nieuwendammer Kerk voor degenen, die zich ten avondmaal willen bereyden enz. (1ste dl 1696, 24e dl 1701)”, — „Korte aanmerkingen over de regelen van welgestelde predikaetsie enz. (1708)”, — „Voorrechten van het waare Christendom (1692)”, — „Zaligheit der vreedsaemen als een voorregt van een verloochend navolger van Christus (1708)”, — „Janua Linguae Sanctae of Deure der Heilige taele (1686)”, — „Medulla grammaticarum Hebraicarum etc. (1696)”, — „Het marg der Hebreeuwsche taelkonste enz. (1687)”, —„Syntaxis Hebraea, Chaldaea et Syra”, — „Lexicon Novi Testamenti Graeco-Latino-Belgicum”, — „Wegwijzer tot de Grieksche tael”, — „Biblia Hebraica (1705, meermalen herdrukt, het laatst in 1839)”, — en „Zedig onderzoek over het boek, genaamt de Betoverde Werelt (1694, 2 dln)”.