Histiaeus, stadhouder van Milete onder het opperbestuur der Perzen omstreeks het jaar 500 vóór Chr., bewees aan Daríus Hystaspis eene groote dienst door zich te verzetten tegen den raad van Miltíades, die de brug over de Donau wilde afbreken. Door dat verzet redde hij het Perzische leger, dat van een veldtogt tegen de Scythen terugkeerde. Daríus schonk hem tot loon eene stad aan de Strymon in Thracië, alwaar Histiaeus eene volkplanting stichtte. Toen echter Megabysus, Perzisch veldheer in die streken, er den Koning opmerkzaam op maakte, hoe gemakkelijk Histiaeus zich hier tot heer van Thracië en van de nabijgelegene eilanden zou kunnen opwerpen, riep Daríus, hem aan zijn hof, om hem aldaar onder toezigt te houden.
Zoodra Histiaeus zulks begreep, bevorderde hij heimelijk den opstand der Ionische steden onder Aristágoras en belastte zich met het bevel over de troepen, bestemd om dien te dempen. Toen hij echter te Sardes eene zamenzwering tot stand zocht te brengen, moest hij de vlugt nemen, zoodat hij eene landing beproefde in Ionië. Daarbij viel hij in handen der Perzen, die hem naar Artaphernes bragten. Laatstgenoemde liet hem kruisigen en daarna onthoofden.
