Hindoe

betekenis & definitie

Hindoe is de naam, die in het algemeen gegeven wordt aan elken inboorling van Voor-Indië, hoewel deze uit een ethnographisch oogpunt van andere inboorlingen aanmerkelijk verschillen kan. Vooral werd die naam, het eerst door de Perzen, — voorts door de overige Mohammedaansehe volkeren van het Oosten, en eindelijk ook door de Europeanen, toegekend aan het talrijke volk van Arischen oorsprong, hetwelk voornamelijk gezeteld is op het stroomgebied van de Ganges en van daar zijne beschaving medegedeeld heeft aan het schiereiland van Voor-Indië. — Vandaar het woord Hindostan, hetwelk zoowel het geheele schiereiland aan deze zijde van de Ganges als in meer bepaalden zin het noordelijk gedeelte daarvan aanduidt, terwijl het zuidelijk gedeelte den naam van DeKan draagt. — Hindoestani noemt men de algemeen gebruikelijke taal der bevolking van Voor-Indië, — eene taal, door het verkeer van Mohammedanen en Hindoe’s ontstaan en met Perzische en Arabische woorden vermengd. — Daarvan onderscheidt zich het Hindoeï, dat in de middeneeuwen in Indië gebezigd werd en uit het Prakriet ontstaan is, — alsmede het Hindi of thans gebruikelijke Nieuw-Hindoeï.