Aanhanger van het hindoeïsme.

iemand die het hindoeïsme, een stroming binnen het hindoeïsme aanhangt, belijdt; aanhanger, belijder van het hindoeïsme, een stroming binnen het hindoeïsme

Hindoe [aanhanger van het hindoeïsme]. Perzisch hindoe voor: Indiër; zie Indië.

hindoe - zelfstandig naamwoord uitspraak: hin-doe 1. aanhanger van de Indiase wereldgodsdienst van het hindoeïsme ♢ in India wonen veel hindoes Zelfstandig naamwoord: hin-doe de hindoe de hindoes

Hindoe - Zelfstandignaamwoord 1. (demoniem) iemand afkomstig uit, bewoner van Hindoestan of Voor-Indië Synoniemen Hindoestaan, Hindostaan, Indiër

Hindoe is de naam, die in het algemeen gegeven wordt aan elken inboorling van Voor-Indië, hoewel deze uit een ethnographisch oogpunt van andere inboorlingen aanmerkelijk verschillen kan. Vooral werd die naam, het eerst door de Perzen, — voorts door de overige Mohammedaansehe volkeren van het Oosten, en eindelijk ook door de Europeanen, toegekend aan het talrijke volk van Arischen oorsprong, hetwelk voornamelijk gezeteld is op het stroomgebied van de Ganges en van daar zijne beschaving medegedeel...

HINDOE, m. (-s), inboorling van Hindostan, (bij uitbr.) van Engelsch-Indië; — aanhanger van het Brahmanisme.

Hindoe - naam aan de Indische volken gegeven door de Westaziaten (Perzen, Arabieren, Afghanen). De naam komt oorspronkelijk slechts toe aan dat gedeelte der bevolking van Voor-Indië, dat, van Arischen oorsprong, in vóórhistorischen tijd uit het N.W. naar het stroomgebied van den Ganges verhuisd is en zich van daar uit naar het Z. heeft uitgebreid. Tegenwoordig wordt de naam algemeen gebruikt voor een inboorling van Engelsch-Indië. In Indië zelf verstaat men onder H. een aanhanger van het Brahman...

m. bewoner van Voor-Indië (dat oorspronkelijk Hind heette), die de Hindoe-godsdienst aanhangt.

naam door de Perzen gegeven aan dat deel van de bevolking van India dat van Arabische oorsprong was en in de vedische tijd in het stroomgebied van de Indus gevestigd was, vanwaar het zich naar het zuidoosten heeft uitgebreid. Etymologisch is Hindoe afkomstig van de Iraanse vorm van Sindhu, de Oudindische naam van de rivier de Indus.

m. (-s) [oeverbewoner van de Indus] I. Eig. 1. inboorling van Hindostan. 2. Uitbr. inboorling van de republiek Indië. II. Metf. aanhanger van het Hindoeïsme. Enc. De Hindoes (II) zijn verdeeld in talrijke kasten: brahmanen (priesters), ridders, kooplieden, werklieden enz. Beneden de laagste kaste staan de paria's.