Hieng-Fong, keizer van China uit de dynastie Ching, was de 4de zoon van den keizer Tao-Kwang, werd geboren in Augustus 1831, en beklom in Februarij 1850 onder den naam van Hieng-Fong den troon. Hij maakte een einde aan de staatkunde zijns vaders, die de afsluiting des rijks naar de zijde van Rusland meer en meer zocht op te heffen, en veroorzaakte daardoor eene volksbeweging, welke, van de provincie Kwang-si uitgaande, onder de leiding van den pretendent Tien-Te weldra een aanmerkelijken omvang verkreeg. Een aanslag op het leven van den Keizer in Julij 1851 was oorzaak, dat 18 mandarijnen met hunne huisgezinnen werden ter dood gebragt. Alle generaals, die een slag tegen de opstandelingen verloren, werden desgelijks gedood.
In het algemeen, droegen vele van zijne maatregelen den stempel der wreedheid. Den tijd, dien de Keizer van zijne uitspanningen overhield, besteedde hij aan het vervaardigen van een groot gedicht, waarin de heldendaden van het Tartarenkrijgshoofd Oe-Lan-Tai verheerlijkt werden. Eene reeks van ongevallen noodzaakte hem echter, de vroeger door hem weggezondene raadslieden zijns vaders terug te roepen, hoewel hij geene verandering bragt in zijne staatkunde. Hij werd in 1856 in een oorlog gewikkeld met Frankrijk en Engeland, welke 2 jaar later met den Vrede van Tien-tsin eindigde. Hij voldeed echter niet aan de gestelde voorwaarden, zoodat de krijg op nieuw ontbrandde, en Peking in 1860 ingenomen werd. De Keizer had zich inmiddels op de vlugt, begeven, en overleed te Ye-hol den 22sten Augustus 1861.
