Herwarth von Bittenfeld (Karl Eberhard), een Pruissisch veldmaarschalk, behoort tot den Protestantschen tak van het adellijk geslacht Herwarth, terwijl de R. Katholieke den titel voert van Herwarth von Hohenburg en in Würtemberg gevestigd is. De eerste Herwarth, die zich naar Pruissen begaf, was de grootvader van den veldmaarschalk en sneuvelde bij Kollin en een zoon van dezen bij Jena, terwijl een tweede zoon — de vader van den veldmaarschalk — op denzelfden dag bij Auerstädt zwaar gewond werd en in 1832 te Berlijn als generaal overleed. — De veldmaarschalk aanschouwde het levenslicht den 4den September 1796 te Groszwerther in het voormalig graafschap Hohenstein, trad in 1811 in dienst en nam in 1814 deel aan de bestorming van den Montmartre. Hij doorliep voorts de verschillende rangen, en werd in 1852 generaal-majoor, in 1854 kommandant der bondsvesting Mainz, in 1856 kommandant der 6de divisie, in 1858 luitenant-generaal, en zag zich in 1860 belast met het bevel over het 7de armeekorps. in 1863 werd hij generaal der infanterie, en in den oorlog tegen Denemarken (1864) bevelhebber der Pruissische troepen. Toen na de vruchtelooze vredesonderhandelingen te Londen de vijandelijkheden hervat werden, veroverde hij het eiland Alsen en na den Vrede van Weenen zag hij zich eerst benoemd tot kommandant in de Elbe-Hertogdommen, en in 1865 tot bevelhebber van het 8ste korps in Coblenz.
In den oorlog van 1866 voerde hij zelfstandig het bevel over de Elbe-armee, en nam daarmede deel aan verschillende gevechten, — inzonderheid echter aan den slag bij Königgratz, waar hij den linkervleugel der Oostenrijkers vernietigde. In den avond na dien slag ontving hij de orde van den Zwarten Adelaar. Na den vrede bleef hij aan het hoofd van het 8ste korps, maar bij het uitbarsten van den oorlog van 1870 werd hij tot gouverneur-generaal aan de Rijn en van al de westelijke provinciën benoemd. In die belangrijke betrekking nam hij krachtige maatregelen van verdediging, ingeval de Franschen soms als aanvallers mogten optreden, en zag zich in 1871 bevorderd tot den rang van veldmaarschalk, waarna hij te Bonn, waar hij zich gevestigd had, het gedachtenisfeest van zijn 60-jarigen diensttijd vierde. Van zijne zonen zijn 3 gesneuveld en is een 4de in 1870 bij Courcelles zwaar gewond. — Zijn broeder Hans Herwarth en zijn bloedverwant Friedrich Adrian Herwarth, beiden geboren in 1800, zijn opgeklommen tot den rang van generaal der infanterie.
