Halévy (Jacques Fromental), een uitstekend Fransch componist, geboren te Parijs den 27sten Mei 1799 en tot het Israëlietische kerkgenootschap behoorende, bezocht in 1809 het Conservatoire en genoot er het onderwijs van Cazot, — voorts van Lambert, Berton en Cherubini, verwierf in 1809 door de cantate „Hermina” den grooten prijs en deed in 1820 op kosten der regéring eene reis naar Italië, waar hij zich voornamelijk te Rome ophield.
Na zijn terugkeer te Parijs in 1822 deed hij vruchtelooze moeite, om uitvoering te bezorgen aan zijne opera’s. Eindelijk gelukte het hem in 1827 eene opera van één bedrijf, „L’artisan” getiteld, in het Théatre-Feydeau ten tooneele te brengen, doch zij vond geen bijval. Eerst in 1829 verwierf hij een naam met de Italiaansche opera „Clari”, waarin mevrouw de Malibran de hoofdrol vervulde, alsmede met de opera „La dilettante d’Avignon”.
Nu volgden het ballet „Manon Lescaut” en de opera „Yella” in 1830, — „La langue musicale” in 1831, — „La tentation” in 1832, — „Les souvenirs de Lafleur” en de voltooiing van de door Herold begonnen opera „Ludovic” in 1834. Grooten roem echter verwierf hij in 1835 met de opera „La Juive”, terwijl tevens het kleinere stuk „L’éclair” ongemeenen bijval vond.
Na eene verpoozing van eenige jaren leverde hij in 1838 „Guido et Ginevra, ou la peste de Florence”, welke niet veel opgang maakte. Beter bevielen „Charles VI (1843)”, — „Les mousquetaires de la reine (1846)”, — en „Le Val d’Andorre (1848)”. — Reeds sedert 1816 was Halévy als leeraar aan het Conservatoire verbonden, en later werd hij er professor in de harmonieleer en in het contrapunt.
Van 1827 tot 1829 was hij accompagnateur aan de Italiaansche opera, en verwisselde toen deze betrekking met die van chef de chant aan de groote Opera. In 1846 werd hij lid der Académie van Schoone Kunsten, en in 1854 vaste secretaris van deze. Hij schreef: „Souvenirs et portraits.
Etudes sur les beaux-arts (1861)”, en overleed te Nizza den 17den Maart 1862. In zjjne zeer talrijke compositiën heeft steeds het wikkend verstand de overhand boven het gevoel.
